• Mail: info@veertienkusjes.nl

Het verboden berichtje – het vervolg

600 800 Veertienkusjes
Na een periode van geen contact toch ineens dat berichtje. Was dit het berichtje dat alles veranderde?

img_6127

Ik wil het nu lezen!

Een berichtje…Remco…zie ik in het scherm van mijn telefoon. Mijn hart maakt een sprongetje. Ik zit in vergadering en ik zit hier nog wel een uur naar mijn collega’s te luisteren. Ik probeer de mail te openen onder de tafel, maar het lukt me niet om dat ongezien te doen. De tijd kruipt voorbij. Ik wil weten wat hij heeft geschreven!!!!

Twee weken geleden spraken we af elkaar niet meer te zien of spreken, het contact helemaal te verbreken. Ik vond het te lastig. We deden leuke dingen en in de tussenliggende perioden gingen we allebei verder met ons leven. Ik kon alleen maar denken aan hoe het zou zijn als hij een andere vrouw zou ontmoeten. Het idee alleen al vond ik vreselijk! Ik was bang voor dat moment.

Het leek de juiste beslissing

Ik zat in een emotionele rollercoaster. Het ene moment was ik blij en het andere moment verdrietig, ongelukkig en down. Ik was geen leuke moeder meer en ik sliep er slecht van. Het verbreken van het contact leek het juiste.

Hoewel ik het zelf had voorgesteld, hield ik mij niet aan mijn woord. Ik kon het niet loslaten. Ik miste ons contact. Ook al was het vriendschappelijk. Ik keek nu alleen naar een Formule 1 race, ik dronk alleen koffie bij Starbucks en ging alleen naar de sauna. Niets aan! Samen was het veel leuker.

Regels gelden niet meer, daar zijn vrienden voor.

Ik hoorde dat iemand in zijn omgeving was overleden. Ik had het zo vaak besproken met zijn oudste dochter. We wisten dat het ging gebeuren en ik wist dat ze er kapot van zouden zijn. Ik wilde er zo graag voor ze zijn!
Ik besloot dat ik in dit geval een uitzondering mocht maken. Vrienden moeten er voor elkaar zijn en een vriend was ik zeker wel geweest in het afgelopen jaar. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en een bericht te sturen. Ik vertelde dat ik het nieuws had gehoord, ik veel aan ze dacht en de regels nu even niet gelden. Als ze me nodig hebben, ben ik er voor ze.

Vanaf dat moment keek ik iedere minuut op mijn telefoon. Bij ieder geluidje van mijn telefoon keerde mijn maag om. Wat als hij nou niets terug stuurde?

En daar zat ik in vergadering met mijn telefoon in mijn handen. Ik was dit keer als eerste de vergadering uit. Ik kon niet wachten om te kijken wat hij had gestuurd. Hij was blij met mijn berichtje en nog geen uur later zaten we te bellen. Het was duidelijk dat we het allebei misten. Diezelfde avond zat ik weer op zijn bank. Het voelde vertrouwd.

Het gevoel was te sterk

Een paar weken later ging ik op vakantie. Ik voelde steeds sterker dat wij nog lang niet klaar waren. Ik voelde hoe hij naar me keek en op mij reageerde. Toen hij op een avond spontaan voor mijn deur stond sprak hij het uit: ‘Es, ik wilde je gewoon heel graag zien.’

De dagen daarna was ik druk met inpakken. Ik stuiterde door het huis. Energie voor tien. We hadden weer dagelijks contact, hoewel het nog wel heel voorzichtig ging.

Ik ging op vakantie. Ik vond het doodeng. Helemaal naar Frankrijk in mijn eentje met de kinderen. Bij aankomst was hij de eerste die ik belde. ‘Ik had het geflikt!!’ Hij was trots en dat maakte mij helemaal gelukkig! Diezelfde avond belde hij om te vertellen dat hij heel graag na mijn vakantie wilde afspreken. Een ‘eerste date’ om daarna de draad weer op te pakken. Het gevoel was te sterk.

Ik hing op en liep met een big smile terug naar mijn tent. Een eerste date! Wat moest ik aan?!

Deze blog is het vervolg op een reeks blogs. Wil je ze teruglezen?

Deel 1 – Hij is leuk!
Deel 2 – De eerste date
Deel 3 – Het was te mooi om waar te zijn
Deel 4 – Tranen in het zand




  • 0

Leave a Reply

Your email address will not be published.