Ik kom terug lieverd, ik kom terug…

Als we alle knuffels en kleding in de koffer leggen merk ik dat Isa wat stil begint te worden. Ze pakt haar pyjama uit de kast en als ze haar lievelingspyjama niet ziet liggen smijt ze de deur dicht. Ik weet dat ik mijn mond moet houden en stilletjes naar beneden moet gaan.

Waarom?

Ze gaat logeren bij opa en oma. Het is meivakantie en ik moet gewoon werken. Ze wil niet. Nadat ze me dat een keer of 80 heeft verteld is het nu toch echt tijd om de tas te pakken en haar weg te brengen. ‘Waarom kan ik niet morgenochtend naar opa en oma? Je hoeft morgen toch pas te werken?’, vraagt ze me voor de zoveelste keer. ‘Kom, we gaan’, zeg ik kortaf.

In de auto leg ik haar uit dat het voor mij ook niet leuk is en al helemaal niet als zij met duidelijke tegenzin gaat. Ze snapt het, legt haar hand op mijn hand en geeft me een kus.

“Ik ben zo bang dat je doodgaat”

Nadat ze een kwartier lang naar buiten staart en af en toe mijn hand streelt, vraagt ze: ‘Mam, wat gebeurt er met mij als jou iets overkomt?’.

‘Ben je daar bang voor lieverd?’, vraag ik. Ze begint te huilen en snikkend vertelt ze me dat ze bang is om naar opa en oma te gaan omdat ze zo bang is dat er iets met mij gebeurt. ‘Stijn is in Leerdam en nu zijn we alledrie alleen’, zegt ze huilend. ‘Ik ben zo bang dat je doodgaat’, zegt ze hevig snikkend terwijl ze mijn hand nog steviger vasthoudt.

Ik probeer haar gerust te stellen. ‘Er gebeurt niet zomaar iets en ik doe geen gekke dingen. En dan nog iets… Ik wil nog veel meer van jou en Stijn meemaken’, zeg ik. ‘Dat wilde papa ook en die is er ook niet meer’, zegt ze huilend.

Ik ben zelf ook bang

Ik besef dat ik haar niet gerust kan stellen. Ik kan haar angsten niet wegnemen. Want, hoe doe je dat als je zelf dezelfde angsten kent?

Als ik de kinderen naar school breng en een half uur later een ambulance met gillende sirene de wijk in hoor komen, stokt mijn adem en ben ik bang dat er iets met Isa en Stijn is.

Als ik hoor dat opa en oma met de kinderen gaan zwemmen, zie ik beelden van een van de kinderen die van de duikplank met hun hoofd tegen de rand aan knallen.

Ik ben net zo bang als Isa om de kinderen kwijt te raken. Bang dat ze iets overkomt.

We zijn bij opa en oma en na een dikke kus en een stevige knuffel rij ik de straat uit. In de achteruitkijkspiegel zie ik haar zwaaien totdat ik de hoek om ben.

Ik kom terug lieverd, ik kom terug…