• Mail: info@veertienkusjes.nl

Ik hoor hiervan te genieten

800 600 Veertienkusjes

Dit moet een topvakantie worden! Zo’n vakantie waar we nog jaren over napraten en waar de kinderen het nog over hebben als ze zelf kinderen hebben. Zo’n vakantie.

Ik ben trots

Ik lig op een zonnebedje aan het strand. De kinderen spelen in de zee en ik pak mijn boek uit mijn tas. Ik heb een veel te zwaar boek meegenomen. Eentje over het accepteren, jezelf liefhebben, zen zijn en ontstreden. Niet voor nu. Ik stop ‘m weer diep weg in mijn tas en geniet van het uitzicht. Ik heb helemaal geen zin om te lezen. Alleen maar liggen en kijken. Meer niet.

Palmbomen, lachende kinderen, wit strand. En dat allemaal zonder enige voorbereiding. Ik ben trots op mezelf. Trots dat ik het heb gedaan en onszelf dit heb gegund.

Ik voel me 10 kilo zwaarder

Dag 3 breekt aan. Ik heb niet heel best geslapen en ik mis het om nog even te kunnen blijven liggen. Dat zit er niet in. We slapen alledrie in een ruimte en zodra ze hun ogen openen tetteren ze dat ze willen ontbijten. 
Aangekomen in de ontbijtzaal wordt het er niet beter op. Ik zie alleen maar al die lekkere dingen. Eieren, croissants, zoete broodjes, echte Spaanse chorizo en nog veel meer lekkers. Ik slof naar het gedeelte van de yoghurt en het fruit. En het ergste is… ik probeer zo goed en gezond mogelijk te eten, maar weet nu al dat het hoogstwaarschijnlijk toch resulteert in een paar kilo’s meer als ik thuiskom. Dat gevoel maakt me in mijn hoofd ook gelijk 10 kilo zwaarder en mijn bikini zit gelijk voor geen meter meer.

Bij het zwembad komen de tranen. Alleen maar gezinnen en gezelligheid. Waarom laat ik dit weer gebeuren?

Schaamte

Het gevecht tegen dat gevoel is waarschijnlijk nog zwaarder dan het accepteren ervan. Ik voel me stom dat ik me zo voel. Ieder ander zou dolgelukkig zijn in mijn situatie en volop genieten. Precies zoals ik dat de eerste twee dagen ook deed. Toch kon ik dat gevoel niet vasthouden.

Ik probeer het zo goed mogelijk te verbergen voor het thuisfront. Ondertussen zoek ik steeds meer contact met thuis om bevestigd te krijgen dat ik er wel goed aan heb gedaan. Als ik uiteindelijk bel met het thuisfront en opbiecht hoe ik me echt voel neemt het gevoel van schaamte de overhand. Het is dat masker dat ik even afzet en het voelt als falen. Ik wil laten zien hoe sterk ik ben en dat ik in staat ben om dit soort dingen alleen te ondernemen en daar van te genieten.

Naast schaamte voel ik me ook opgelucht en in staat om verder van deze vakantie met de kinderen te genieten.




  • 2

Leave a Reply

Your email address will not be published.