Kippenvel verschijnt op mijn armen als iedereen in de kamer zo hard als kan aftelt. 10, 9, 8, 7 …. De kinderen komen dichterbij me staan en iedereen staat klaar met een glas champagne. Mijn kinderen staan bij me en naast me staat Remco. Om mij heen staan lieve vrienden. Ik voel me de gelukkigste vrouw op aarde. Toch voel ik me altijd een beetje emotioneel op een moment als deze. 4, 3, 2, 1! Gelukkig Nieuwjaar!!!!
“Wat een kutjaar!”
Ik kus Remco en wens mijn kinderen een heel mooi nieuwjaar! Isa houdt me stevig vast en fluistert in mijn oor dat ze blij is dat we 2018 kunnen afsluiten. “Wat een kutjaar”, zegt ze er vluchtig achteraan. Ik snap het. Het ongeluk in juni staat in haar geheugen gegrift en nog altijd heeft ze het daar heel erg moeilijk mee. Ook de verandering van basisschool naar middelbare school is een grote stap geweest. De basisschool was veilig. Daar kennen ze haar, weten ze wat ze heeft meegemaakt en kon ze helemaal zichzelf zijn.
Een nieuwe start
“Dit wordt een fantastisch jaar, Isa”, beloof ik haar. Tranen schieten in mijn ogen. Ook ik ben blij dat we het jaar kunnen afsluiten.
Stijn is met een tas rotjes naar buiten gerend zodra hij de kans kreeg. Al dat emotionele geneuzel hoeft voor hem niet zo. Een ‘echte’ man. En door!
Voordat we naar buiten gaan pak ik Remco nog een keer stevig beet. “Een nieuwe start”, zeg ik tegen hem. “Ja, een nieuwe start”, zegt hij en geeft me een kus.
Belangrijke aankondiging
Ik veeg mijn tranen weg en spring nog wat rond terwijl ik mijn vriendinnen een gelukkig nieuwjaar wens. Wat voel ik me rijk met hun om me heen!
Sporten, afvallen, meer ontspanning vinden, beter slapen, prioriteiten stellen. Ze komen allemaal weer voorbij. Net als vorig jaar schrijf ik ze niet op. Het is toch niet haalbaar en alleen maar erg frustrerend als het weer eens niet lukt. Ik kan alleen maar zeggen dat ik weer mijn best ga doen om een nog betere versie van mijzelf te worden.
Mijn voornemen om mijn boek uit te geven is een ander verhaal. Die schrijf ik dit jaar met grote koeienletters op het bord en zet ik dikgedrukt in mijn agenda. Die ga ik halen. Ik ga er in ieder geval weer enorm hard mijn best voor doen. Misschien helpt het als ik het geen goed voornemen noem. Waarom zou ik mezelf tot 31 december de tijd geven. Ik zeg: DEZE ZOMER.
Dames en heren, hierbij kondig ik aan… mijn boek… na de zomer verkrijgbaar. For Sure!
Leave a Reply