• Mail: info@veertienkusjes.nl

Proefkamperen – 2

800 600 Veertienkusjes

IMG_5572

Twee maanden geleden kocht ik een tent. Na een paar jaar vliegvakanties naar luxe resorts wordt het tijd om te doen wat ik het allerleukste vind, kamperen! Ieder jaar luister ik naar verhalen van kampeerders, zoek ik naar campings, maar durfde het toch telkens niet aan om de stap te zetten daadwerkelijk te boeken.

Ook dit jaar struinde in het internet af naar leuke campings en ging zelfs een stapje verder door te zoeken naar een eigen tent. Steeds weer die twijfel. Zal ik het doen? Of toch maar gaan voor het bekende?

Op een dag werd ik wakker en besloot ik niet meer te twijfelen. Ik ga het doen! Ik moest dan ook gelijk de daad bij het woord voegen, stapte in de auto naar de dichtstbijzijnde campingwinkel en liet me informeren over de aanschaf van een eigen tent. Niet meer twijfelen, maar doen! Nog even naar de Vrijbuiter voor vergelijk. Daar stond ‘mijn’ tent. Gaaf ding, makkelijk op te zetten. Dat moest ‘m worden!

Diezelfde middag lag mijn auto vol met tent, stoelen, tafel, kastjes, matjes, slaapzakken en lampjes. Ik ga kamperen! Toen ik ‘s-avonds vanaf de bank naar mijn aankopen keek sloeg de paniek wel even toe. Ga ik dit echt alleen doen? Ga ik het wel redden alleen? Ik had natuurlijk kunnen kiezen voor een camping in Nederland, maar als je gaat kamperen en je heet Esther, dan ga je voor ver! Zon, buitenland, tolwegen, croissants, communiceren met handen en voeten. Frankrijk it is!

Die tent moest natuurlijk wel een keer uitgeprobeerd worden. Want, kon ik ‘m echt wel in mijn eentje opzetten?
Eindelijk was het mooi weer en kon ik de uitdaging aan. Samen met mijn dreamteam vertrok ik met volle auto naar het Geestmerambacht. Een beetje met lood in mijn schoenen kan ik je vertellen. Het grondzeil was al een hels karwei. De wind sloeg er steeds onder en had ik één punt vastgezet, waaide de ander alweer omhoog. Het grondzeil bleek echter nog het moeilijkste van de hele tent. De rest bleek een piece of cake. De onderkant van de tent stond strak afgesteld en de complete tent ritste ik binnen een paar tellen vast. Alles was gemarkeerd met kleurtjes. Dit kon ik zelfs begrijpen!

IMG_5562

IMG_5605

Buizen lagen al klaar om omhoog gehezen te worden. Dit ging lekker! Bij de derde buis ging het echter mis. Een harde knal en de tent zakte compleet in elkaar. Neeeeee!!!!! Gebeurde dit nou echt? Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en kwam tot de conclusie dat ik werkelijk voor een grote uitdaging stond. Een fabricagefout zorgde ervoor dat één van de aluminium buizen compleet doormidden was gebroken.
Met donderwolken boven mijn hoofd kwam ik verhit onder het tentdoek vandaan. GRRRRR!!!! Niet mokken, maar handelen. Ik pakte mijn telefoon en belde de Vrijbuiter. Gelukkig kon ik gelijk langskomen om de buis om te ruilen.

Twee en een half uur later kon ik weer verder. Binnen een half uur stond de tent. Met trots nam ik plaats in mijn nieuwe campingstoel om mijn nieuwe aanschaf van een afstandje te bewonderen. Ik had ‘m helemaal alleen opgezet! Echt genieten kon ik niet. Terwijl mijn vrienden heerlijk in de zon zaten met een biertje kon ik me alleen maar druk maken om het afbreken van de tent. Ik was verre van relaxed en zag alleen maar beren op de weg. Want zo mooi ingevouwen in de tassen zou ik die tent nooit meer krijgen. Ik was ervan overtuigd dat ik de hele avond aan het stoeien zou zijn met het tentdoek. Inmiddels zou het donker zijn geworden en zou het onderzeil zeiknat zijn.

Ik liet mijn BBQ-worst dan ook liggen en ging aan de slag. 20 minuten later lag de tent in mijn auto. Ingepakt in de tassen nota bene. Op de breuk in de tentstof na was dit toch wel één van mijn geluksdagen te noemen. Omringd door mijn lieve vrienden en met de beste aanschaf ever! Die vakantie wordt een eitje! Ik kan niet wachten.

IMG_5554

De rest van de avond heb ik met een brede glimlach in mijn nieuwe campingstoel gezeten. Dit was ‘mijn’ dag!


IMG_5553IMG_5535

  • 1
3 comments
  • Lilian Alberts (wv Noordstra)
    REPLY

    Top , Ik heb met drie kinderen op basisschool voor dezelfde uitdaging gestaan en heb het voorbeeld gevolgd van een vrouw (weduwe met kinderen) die ik eerder op een camping had ontmoet. Dit kon ik ook en heb dat bewezen. Wat een overwinning met de kids naar het zuiden. Het is altijd goed gegaan en ik ben er nog steeds trots op. Mijn kinderen gaan al een tijdje hun eigen weg maar ik weet zeker dat ik ze veel moois en moed heb meegegeven.
    Veel vakantieplezier en vergeet niet het vooral ook leuk voor jezelf te maken.

    Liefs Lilian

Leave a Reply

Your email address will not be published.