• Mail: info@veertienkusjes.nl

Hoe zou je er nu uitzien

1024 686 Veertienkusjes

Vandaag, zes jaar geleden, lag ik tegen je aan en voelde ik je laatste hartslag, voelde ik je laatste adem en hield ik voor de laatste keer je warme hand vast. Je lichaam was op. Je wilde nog zo graag, maar de kanker nam het van je over. Jouw mooie leven, je lieve kinderen, je prachtige toekomstdromen. Ze werden je ontnomen.

Als je haar maar goed zit

Als ik aan je denk dan zie ik je mooie lach, je sterke armen, je haar. Tja, je haar. Dat was altijd wel een dingetje. “Als je haar maar goed zit” was jou op het lijf geschreven. Voor het slapen gaan nog even wat gel in zodat het de volgende ochtend perfect zit.

Ik vergeet vaak hoe je er de laatste maanden uitzag. Dan kijk ik naar een foto terug en dan schrik ik even. In mijn hoofd zit de ijdele, goedlachse, gezonde man.

Grijze haren of een buikje

Ik vraag me af hoe je er nu uit zou zien. Je zou 41 jaar zijn. Ik denk dat je het maar niets zou vinden om aan de andere kant van de 40 te staan. Je haar. Tja… Zou je grijs zijn geweest of zou je kaal aan het worden zijn? Grijs hoop ik want je was altijd al bang om kaal te worden. Je inhammen werden groter en als de kapster tegen je zei dat je achterop wat dunner werd, dan moest ik foto’s maken omdat je het niet wilde geloven. Het maakte je een beetje verdrietig. Ik denk dat grijs je zou hebben gestaan.

Je zou mooie kleren aan hebben. je hield van mooie kleren en alles stond jou. Je had een goed figuur en kon alles eten. Ik vraag me af of dat nog steeds zo zou zijn geweest. Misschien had je nu wel een buikje.

Zou je rimpels hebben? Of meer op je vader zijn gaan lijken? Als je rimpels zou hebben hoop ik dat het zou zijn geweest van het lachen dat we samen deden. De tropenjaren zijn voorbij met de kids. Ze zijn zelfstandiger geworden. We zouden er samen op uit gaan. Terrasjes pakken, mensen kijken en goeie gesprekken voeren. Lachen, heel veel lachen en heel hard ook. Vooral om onze eigen grappen.

Isa en Stijn

Ik denk dat jouw band met Isa nog steeds heel sterk zou zijn. Vorige week zat er een jongen achter haar aan in het zwembad. Je had ‘m waarschijnlijk afgemaakt.

Ik denk dat je heel wat uurtjes met Stijn op het voetbalveld zou hebben gestaan. Misschien zou je zelf ook weer zijn gaan voetballen. En Ajax, daar zou je iedere wedstrijd heen gaan met Stijn en je vader.

Je zou nog steeds bij Conclusion werken. Je had het daar zo naar je zin. Geen leidinggevende functie meer. Nee, je zou weer lekker in de techniek zitten, want dat vond je zo leuk.

Een beetje verdrietig

Ik word blij als ik denk aan hoe je eruit zou hebben gezien. Het verdriet maakt langzaam plaats voor trots, een mooie herinnering en dankbaarheid.

Maar vandaag ben ik toch een beetje verdrietig. Verdrietig omdat ik je net even iets meer dan normaal mis. Verdorie Dennis! Je had nooit dood mogen gaan, dan was alles uit dit blog gewoon werkelijkheid en was het een hele normale dag geweest.



  • 3
3 comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.