• Mail: info@veertienkusjes.nl

De tropenjaren zijn voorbij

800 600 Veertienkusjes

07.00 uur op de wekker. Stijn ligt alweer druk te kletsen in zijn bedje. Isa hoort het en is er ook als de kippen bij. Ze wil alles meemaken en snelt naar beneden als ze Stijn hoort. Om 07.10 uur sta ik met een slaperig hoofd boterhammen te smeren.

Rustig opstarten

Nu vier jaar later is dat wel heel anders. Om 08.30 uur hoor ik Stijn heel stilletjes naar beneden lopen. Op de zolderverdieping is het muisstil. Isa ligt nog in diepe coma. Ik val ook weer in slaap.

Om 10.00 uur word ik wakker omdat Isa nog even naast me in bed kruipt. Als ik beneden kom gooi ik wat broodjes in de oven en plof ik nog even op de bank met een kop koffie. Iedereen doet zijn eigen ding en ik kan ook even rustig opstarten.

Zwaar genieten in het winterzonnetje

Na het ontbijt gaat iedereen weer zijn eigen gang. Ik trek mijn hardloopkleding aan en ren de deur uit. ‘Tot zo!’ Ik vraag me af of ze überhaupt wel hebben gezien dat ik de deur uit ben gegaan.

Ik loop een rondje om het meer in het Geestmerambacht. Het is druk. Druk met allemaal ouders met jonge kinderen die net als ik vier jaar geleden een heel dagdeel achter de rug hebben om 11.00 uur en blij zijn dat ze er even uit kunnen. Jengelende kinderen in buggy’s en ouders met wallen op hun knieën ren ik voorbij. Ik ben uitgeslapen en loop compleet ontspannen en zwaar genietend in het winterzonnetje.

Als ik weer thuiskom wordt mijn vermoeden bevestigd. Hijgend en bezweet stap ik de deur binnen en zeg de kinderen gedag die nog steeds in dezelfde houding op de bang hangen. ‘Ben je wezen rennen mam?’, vragen ze me verbaasd. ‘We dachten dat je boven was?’.

Wijntje en goede gesprekken

Na een lange douche en wat gestudder in huis besluiten we er even op uit te gaan. We parkeren de auto in Egmond aan Zee en na een korte strandwandeling duiken we een leuke strandtent in. Een vriendin komt ons vergezellen met haar dochter. De kinderen kijken wat Youtubefilmpjes op een telefoon en lopen af en toe nog even het strand op terwijl wij zwaar aan het genieten zijn van een wijntje en goede gesprekken.

De tropenjaren zijn voorbij en vandaag realiseerde ik weer even dat ik ondanks alles ook nog een heel leuk leven heb en ontzettend veel heb om dankbaar voor te zijn.

AMEN….




  • 4

Leave a Reply

Your email address will not be published.