• Mail: info@veertienkusjes.nl

Bang voor wat er komen gaat

800 600 Veertienkusjes


Terwijl we in gesprek zitten met de cardioloog over de komende open hartoperatie ontstaat er paniek in de ruimte naast ons. Het is de high care waar Stijn op dat moment ligt. De verpleegster rent naar de telefoon en we horen haar zeggen: ‘Kun je met spoed naar Stijn van der Plaat’ komen? We springen beide op en rennen naar binnen. Stijn is helemaal blauw en om zijn bedje staan allemaal mensen in witte jassen. Het is foute boel….

Die droom leek levensecht

Dan schrik ik wakker. Zweetdruppels staan op mijn voorhoofd en ik barst in tranen uit. Pfff, ik was weer helemaal terug in dat moment. Het leek allemaal weer zo echt. Het is inmiddels bijna 8 jaar geleden. 8 jaar, maar in die droom weer levensecht.

Met mijn handen over mijn oren dook ik in een hoekje

Stijn werd een 1 jaar oud en vanaf dat moment leek het iedere dag beter met hem te gaan. Toen kwam bij mij het besef wat er allemaal was gebeurd. Ik was bang en kon zowel Isa als Stijn met moeite uit het zicht verliezen. Ik had last van paniekaanvallen. Midden in de nacht rende ik naar Stijn zijn bedje om te zien of hij nog ademde. Op een dag gooide Isa haar schoenen van de trap naar beneden. Ik dacht dat zij het was die viel. In plaats van naar haar toe te rennen, dook ik in elkaar in de hoek van de keuken. Mijn handen op mijn oren. Bang voor wat ik aan zou treffen. Dat was de druppel.

Het hielp!

De weken daarna volgde ik een serie EMDR-behandelingen (traumaverwerkings-methode). Het hielp. Het waren heftige sessies, maar na een tijdje kon ik weer relaxed door het leven en zonder verdrietig of bang te worden als ik naar foto’s keek uit die ziekenhuisperiode. Stijn zag ik ook weer als normale jongen en niet als jongetje met een hartafwijking. Hij verdiende het ook om als normale jongen behandeld te worden.

Al jaren hebben we profijt van de EMDR-behandelingen. Zowel ikzelf als Stijn. Bij de jaarlijkse controles in het LUMC is het altijd even spannend, maar ook dat kan ik inmiddels wel goed relativeren.

Ik ben bang

Nu moet Stijn binnenkort voor een tandheelkundige operatie naar het ziekenhuis. Een kleine ingreep en iets wat aan de lopende band gebeurd. Toch ben ik bang, heel erg bang. Ik droom weer over de periode in het LUMC en krijg het spaansbenauwd als ik denk aan de operatie.

Ik sluit mijn ogen en probeer weer verder te slapen. Ik probeer te denken aan alle mooie dingen van het leven en hoop te belanden in een prachtige droom waardoor ik mijn eerdere droom kan vergeten.




  • 2

Leave a Reply

Your email address will not be published.