• Mail: info@veertienkusjes.nl

Als het stil wordt op de camping

800 600 Veertienkusjes


Terwijl Remco de laatste haringen in de tent slaat zet ik mijn kastjes op en hang ik de lichtjes op. De tafel staat in het midden met zes stoelen eromheen. Zes stoelen! Tevreden plof ik in de stoel. De caravan van Remco staat twee plekken verderop en vanaf mijn stoel kijk ik daarop uit. De kinderen duiken de tent in om hun zwemkleding aan te trekken en te gaan zwemmen. Tien minuten later liggen de kinderen in het zwembad en trekken wij ons eerste vakantiewijntje open.
We kijken tevreden naar ons plekje voor de komende twee weken en besluiten dat dit de beste vakantie ever gaat worden.

Zes stoelen!

We eten met z’n zessen. Een hele organisatie kan ik je vertellen. Zes borden, zes gevulde bekers drinken en zes hongerige mondjes. En dan heb ik het nog niet over de afwas die overblijft als iedereen weer gevlogen is. Gezellig is het wel. En hoewel het een hoop geregel en georganiseer is voel ik me top. Dit is precies zoals ik het me had voorgesteld.

Kaarsje, wijntje, sterrenhemel

Toch ben ik blij als de avond valt en iedereen zich klaarmaakt om te gaan slapen. Als mijn kinderen zich in de slaapzakken hebben gewurmd en nog even een boekje lezen zet ik alvast een koude fles wijn op tafel en steek ik de kaarsjes aan. De lampjes die ik om de scheerlijnen heb gewikkeld staan aan en de hemel vult zich met heldere sterren. Ik geef de kinderen nog een laatste kus en loop naar de caravan van Remco. Ook zijn kinderen liggen en onze avond kan beginnen. Althans, zo had ik het me voorgesteld…

De reis heeft er behoorlijk ingehakt bij Remco. Hij heeft dit nog nooit eerder gedaan met de kinderen en vooral zijn jongste is erg bang om te gaan slapen in een onbekende caravan. Hij besluit ook te gaan slapen zodat we er morgen weer een leuke dag van kunnen maken.

Als het stil wordt op de camping

Ik loop terug naar mijn tent en besluit me er niet van te weerhouden om nog even te chillen met een wijntje. Ik denk terug aan vorig jaar. Mijn eerste kampeervakantie alleen met de kinderen. Vooral de avonden vond ik heel moeilijk en confronterend. Als het stil wordt op de camping, alle kinderen in slaap vallen, de kaarsjes aangaan en de vaders en moeders samen nog een spelletje spelen of een boek lezen voor de tent. Ik probeerde me er niet door uit het veld te laten slaan en iedere avond gingen de kaarsjes aan, dronk ik een wijntje en ging niet bij de pakken neerzitten.

Vanavond doe ik hetzelfde. Ik neem mijn verdiende wijntje en proost op het feit dat ik het weer heb geflikt. 1100 kilometer in mijn eentje met hulp met mijn twee kanjers. Ik proost ook op Remco die zijn angst overwon en het avontuur met me is aangegaan.

Inmiddels is het donker op de camping en her en der hoor ik ritsen sluiten. Ook mijn lichtje gaat uit, ik rits mijn tent dicht en kruip naast mijn kinderen in mijn vakantiepaleis.




  • 2
2 comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.